Apelacioni sud ukinuo je presudu četvorici bivših pripadnika Državne bezbednosti zbog ubistva novinara Slavka Ćuruvije 1999. godine. Tom presudom u aprilu prošle godine Radomir Marković, Milan Radonjić, Miroslav Kurak i Ratko Romić osuđeni su na ukupno 100 godina zatvora. Apelacioni sud saopštio je danas da je predmet vratio na ponovno suđenje zbog toga što je prvostepena presuda nerazumljiva i protivrečna. Podsetimo - uprkos ovoj presudi nalogodavci, ubica, kao i politička pozadina Ćuruvijinog ubistva i dalje su nerazjašnjeni.
Tačno 20 godina nakon ubistva Slavka Ćuruvije, u aprilu prošle godine bivši načelnik Državne bezbednosti Radomir Marković osuđen je zbog podstrekivanja na ubistvo na 30 godina, dok su kao saizvršioci osuđeni Milan Radonjić na 30, Miroslav Kurak na 20 i Ratko Romić na 20 godina zatvora. Iako je u optužnici Miroslav Kurak označen kao ubica, to se u presudi promenilo. Kurak je označen kao saizvršilac, a za ubicu je proglašeno NN lice.
Na ovu presudu žalile su sve strane - i tužilac za organizovani kriminal, svi okrivljeni kao i supruga Radomira Markovića.
Posebno odeljenje za organizovani kriminal Apelacionog suda u Beogradu
ovu presudu je ukinulo i suđenje vratilo na početak jer smatraju je da je presuda Višeg suda nerazumljiva, a razlozi za nju protivrečni te da zbog toga
„nije moguće ispitati zakonitost i pravilnost presude“.
Kako se u obrazloženju Apelacionog suda kaže, sudsko veće Višeg suda (prim.nov Snežana Jovanović, Vladimir Mesarović i Dragan Milošević) je u presudi naveo nove činjenice koje nisu postojale u optužnici, pre svega postojanje NN lica kao direktnog izvršioca ubistva, pa su okrivljeni proglašeni krivima za
„činjenice o kojima u toku postupka nisu izvođeni dokazi“.
„Takođe, po nalaženju Apelacionog suda, prvostepeni sud u izreci, a i kasnije u obrazloženju presude, nije uopšte naveo na koji način su okrivljeni Kurak i Romić omogućili NN licu da izvrši ovo krivično delo, što njihove radnje, čini nejasnim i nerazumljivim“, navode se dalje razlozi za ukidanje presude.
Apelacioni sud, između ostalog, kaže i da se u presudi ne navode jasni razlozi na osnovu kojih je utvrđeno da je došlo do prethodnog dogovora za ubistvo Slavka Ćuruvije između svih okrivljenih, a posebno dogovora sa NN licem.
Kako je KRIK pisao, prema optužnici, Marković je ubistvo isplanirao, a Radonjić ga organizovao sa Kurakom i Romićem. Kurak je 11. aprila 1999. u Svetogorskoj ulici u Beogradu sa 14 hitaca pucao u Ćuruviju, dok je Romić drškom pištolja udario njegovu prijateljicu Branku Prpu u potiljak, omogućivši Kuraku da neometano izvrši ubistvo.
U prvostepenoj presudi kao i u optužnici navodi se da su nalogodavci ubistva Slavka Ćuruvije nepoznati, ali da je on ubijen zbog svog javnog istupanja i kritike tadašnje vlasti. Ipak, advokat porodice Slavka Ćuruvije Slobodan Ružić u svojim završnim rečima je kao direktnog nalogodavaca označio nekadašnjeg predsednika Slobodana Miloševića.
U prvostepenoj presudi se navodi da je Radomir Marković, tadašnji načelnik Državne bezbedosti ovo ubistvo najpre hteo da obavi sa komandatom JSO Miloradom Ulemekom Legijom. Nakon što je ovaj to odbio, plan je preneo na druge pripadnike DB-a.
O spornim odlukama sudija i drugim detaljima iz istrage ubistva Slavka Ćuruvije možete opširno
čitati u tekstu KRIK-a.